Wspomnienia z dzieciństwa, koty i analogowe zdjęcia z podróży.
Długo zbierałam się żeby ten post napisać, nie dlatego, że ciężko mi o tym opowiadać, ale dlatego, że nie wiedziałam czy to w ogóle ma jakiś sens. Uznałam jednak, że jakiś ma, że może ktoś tak jak ja będzie szukać info w necie, natknie się na ten post i poczuje, że nie jest z tym [...]
Do końca rozdziału pozostało mi jakieś dwadzieścia stron. Jest mi zimno choć nadal mam na sobie piżamę z długim rękawem i ciepły, flauszowy szlafrok. Nie mogę się oderwać od książki, ledwie dwadzieścia stron od finału i chcę wiedzeć co się stanie. Ręce mam całkiem zziębnięte a drzewa za oknem, targane jesiennym wiatrem grają cichy spektakl na elektronicznym papierze i podłodze przede mną.
Luty to już właściwie wiosna, chociaż w domu ciągle jeszcze chadzam w swetrze. W lutym świat zaczęły obiegać informacje o straszliwym wirusie gdzieś w Chinach, kto by się tym wtedy przejmował... Wciąż można było wychodzić na spacery i spotykać się z ludźmi. Shiva nadal cierpiała na nawracające zapalenia ucha i zaczęliśmy szukać kliniki z doświadczeniem, gdzie możnaby ją zoperować.
Lipiec już, lato w pełni a ja do Was z zimowymi zdjęciami 😀 Niech będzie na ochłodę.
Kolejny post z codziennymi fotkami, tym razem z grudnia. Wszystkie fotki zrobione komórką.
W tym miesiący kończę Szkołę Karola, internetową szkołę fotografii zupełnie inną niż wszystkie. Nie zapisałam się do niej, żeby nauczyć się robić zdjęcia - to już umiałam. Chciałam się dowiedzieć po co to wszystko robię, jaką drogą pójść z tym, co już mam. Wczoraj omawialiśmy moje fotograficzne podsumowanie tego roku i postanowiłam, że czymś się z Wami podzielę.
Asfaltowe, kamieniste, wydeptane, porośnięte trawą, otoczone drzewami. Jest tyle różnych dróg. Którą wybieracie? 🙂
Nigdy nie lubiłam ciepłego mleka. W przedszkolu czasem na śniadanie była zupa mleczna. Wydaje mi, że było ich kilka rodzajów, czasem z kluskami a czasem z makaronem. Być może to pamięć płata mi figle, bo jak to, mleko z makaronem? Co dobrze pamiętam to to, że w zależności co w tym ciepłym mleku pływało zjadałam [...]
Planowo miałam właśnie siedzieć w samolocie na trasie Londyn - San Diego, ale pewnie się domyślacie dlaczego jednak siedzę w domu - COVID-19... A skoro siedzę w domu to mogę przygotować nowy muzyczny post. Przejrzyjcie jeśli macie wolną chwilę, bo dziś zamiast czytania będzie słuchanie 😀 Od razu zaznaczam, że ta lista jej bardzo subiektywna [...]
Byli bardzo bardzo interesującą parą. Oboje z włosami pofarbowanymi na czarno i skórą tak białą i cienką, że prześwitywały przez nią chude, niebieskie żyłki. Wynajmowali mieszkanie w Peszcie, w starej kamienicy z wielkimi oknami i wysokim sufitem. W przeciwieństwie do znacznej większości z nas, nie musieli go dzielić z nikim innym. J. przypominał mi Villego Valo z HIM.
Fresa atómica 