Mleko – wspomnienie 2

Nigdy nie lubiłam ciepłego mleka. W przedszkolu czasem na śniadanie była zupa mleczna. Wydaje mi, że było ich kilka rodzajów, czasem z kluskami a czasem z makaronem. Być może to pamięć płata mi figle, bo jak to, mleko z makaronem? Co dobrze pamiętam to to, że w zależności co w tym ciepłym mleku pływało zjadałam je mniej lub bardziej chętnie. Lepsze było ciepłe mleko w kubku, chociaż kożuch przyprawiał mnie o mdłości, a przedszkolanki próbowały nam wmówić, że to z niego robi się gumę do żucia.

Na szczęście zapach ciepłego mleka kojarzy mi się znacznie przyjemniej, z szarymi porankami w bloku na Armii Krajowej. Czasem, kiedy do szkoły szłam dopiero na drugą lekcję, tata w drodze do pracy zawoził mnie do babci, żebym tam zjadła w spokoju śniadanie i stamtąd poszła do szkoły. Pamiętam te szare poranki, kiedy słońce jeszcze nie wpadało do mieszkania.

Babcia tylko w bieliźnie i w nieodłącznej bladoróżowej halce sprzątała pościel z kanapy a ja nie mogłam się nadziwić jak inaczej wygląda bez okularów. Jej oczy wydawały się o połowę mniejsze kiedy zaspana popijała wodę ze szklanki w srebrnym koszyczku.

Ciężarówki zaczynały wyjeżdzać na wojskowy plac zaraz obok parku botanicznego a i z daleka słychać było ruch na Piłsudkiego. To była najbardziej uczęszczana droga jaką wtedy znałam i niecierpiałam tego wiecznego szumu samochodów. Spalinowy szum i tekstura szaro beżowego koca, który babcia poprawiała na wersalce, z jakiegoś powodu zawsze idą w parzew mojej pamięci.

No i to mleko. Gotujące się w wysokim rondlu z jakimś dziwnym gwizdkiem, na zupę mleczną dla dziadka. Ja wolałam parówki i herbatę z cytryną. Chleb u babci zawsze pokrojony był cieniutko, tak samo jak rzodkiewki czy ogórek. Podczas gdy babcia krzątała się w kuchni, dziadek golił się w łazience.

– Dlaczego myjesz się w zimnej wodzie? – pytałam, bo nie mogłam zrozumieć dlaczego nigdy nie odkręca kurka z ciepłą wodą.
– Zimna woda, zdrowia doda – dziadek wyrzywiał w uśmiechu twarz pokrytą kremem do golenia.

Do dziś, kiedy rano jestem zaspana przemywam twarz zimną wodą myśląc o dziadku i święcie wierząc, że to przecież zdrowo.