Dżenifer

Wczoraj przeglądając Facebooka kliknęłam w jakiś głupi click bait. Porównania znanych osobistości, o których nigdy byście nie pomyśleli, że są w tym samym wieku. Tak naprawdę, oczywiście, że byście pomyśleli, ale faktycznie niektórzy wyglądali na starszych, inni na dużo młodszych. Zanim zamknęłam stronę zdążyłam zauważyć, że Jennifer Lopez ma już prawie 50 lat…

Okazuje się, że kiedy słuchałam jej pierwszych albumów jako nastolatka, ona miała mniej więcej tyle lat co ja teraz. Jakoś mnie to wytrąciło z równowagi. Nigdy nie byłam super fanką, więc i nie było mi potrzebne wiedzieć ile ma lat. Ale to były czasy kiedy wydawało mi się, że wszyscy w show biznesie mają po 20 lat. Britney Spears, Christina Aguilera, Destiny’s Child… Może gdybym wiedziała, że Jennifer miała wtedy 30 przestałabym uważać, że to jakaś magiczna granica, za którą są już tylko zmarszczki,  siwe włosy, dzieci, praca od 8 do 16 i garsonki.

No cóż, wykorzystam ten moment do chwili zadumy. Z autopsji już wiem, że 30 nie było żadną magiczną granicą, a tu okazuje się, że ani 40, ani 45, ani 50 też nimi nie są. Zmarszczki można mniej więcej wypełnić botoksem, włosy można pofarbować. A jeszcze później można już w tych zmarszczkach wyglądać super elegancko, jak Meryl Streep, Helen Mirren albo Jane Fonda. No, to chyba tylko o ciało trzeba zadbać i będzie dobrze 😉

Tego, co śpiewa teraz pani Lopez nie specjalnie trawię to zostawię Was z moim ulubionym kawałkiem z jej albumu z roku 99. Kto nie lubi, niech sobie wyłączy dźwięk, bo na samą Jennifer w stylu milenijnym warto popatrzeć 😉